Canzoni

CANSÔN D-LA CRÔS VËRDA

Anno:

Gruppo:

Testo: GEV
Musica: (Anonimo)

Menu


La Cròs Vèrda (ormai l'e storia)
l'è na gran istitussión.
Senssa ciancie e senssa boria,
senssa -mire d'ambissiòn,
a fé d'bin, mach sempre a penssa,
còn d'la fede e d'Ia passienssa.

Quand ch'a j'é d'j 'epidemie,
quand_ai capita d'maleur,
la Cros Vérda , nt'le famije,
va a pértè tut so bon cheur.
Chila, prònta a l'è per tuti,
sgnòr e pover, bei e bruti.

Se 'n poi- diav l'à d'le grumele
se 'na dona a l'à j dòlòr,
s'fa 'ndè subit le barele
prima 'ncòra del dòtòr,
o '1 bel Auto, da 'n rimessa,
s'ciama d'vol pér fè pì 'n pressa.

Quand ai casca un òvrijé,
quand a sghia madama,
quand j'è 'n grave da 'nde a pié,
la Cròs Vèrda 'n pressa as dama,
pèrchè as sà pèr esperienssa
ch'a l'é prònta a l'evenienssa.

Com’èas cred ch'a esist un Dio
ch'a j'é n'Esser sòvruinan;
ch'ai sia d'ornò ch'a je smiò,
pèr él bin che al mònd a fan,
l'é dòver ch' ognun lô chërda,
e ch'as treuvò 'nt-la Cròs Vërda

Dop lesù 'ste verità
publicà 'n sentmila afiss,
tut ël popòl d'la sità
côr al Pôss éd San Patriss
a pòrté còn la presenssa,
l’ôblassiôn d' ricônôssenssa.